Bart Weijers begon zijn loopbaan in wonen in 1975 bij groothandel Vihamij Buttinger en maakte in 1978 de overstap naar Ucosan Sanitair. Gedurende 16 jaar was hij verantwoordelijk voor Ucosan in Nederland. Van 1996 t/m 2002 was hij alg.dir. van Almat Keukens in Oisterwijk. In 1990 was hij een van de initiatiefnemers achter de Vereniging Comfortabel Wonen waarvan hij sinds 1997 voorzitter is. Sinds 2003 is hij werkzaam bij AMWEKO BV, het in de afbouwbranche gespecialiseerde direct marketing adviesbureau. Voor meer informatie kijk op www.amweko.nl

De column van Juni 2010

KEUKENBOERENMAFFIA

Dat was de kop boven een column een paar weken geleden in het blad Eigen Huis Magazine. Dit ledenblad van de Vereniging Eigen Huis (VEH) met een oplage van 700.000 exemplaren gaf de keukenbranche weer eens aandacht en dat ging er bepaald niet zachtzinnig aan toe. De columniste (Ellen Leijser) bouwt een huis in de wijk IJburg in Amsterdam en deelt haar ervaringen daarover met de leden van de VEH.

Ik citeer de columniste Ellen Leijser……

Je moet naar Duitsland, zei iedereen. Daar heb je goedkope en kwalitatief uitstekende keukens. Kan zijn, maar de hele A1 afrijden voor een keuken? Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. De stijl van de keuken, kunststof of gelakt, de kleur van de kastjes en het type werkblad is vooral een kwestie van veel kijken en veel vergelijken. Hoogglans is zó 2009, las ik onlangs in een interieurglossy. Grappig hoe dat werkt: aan het begin van onze zoektocht gingen we voor een hoogglanskeuken. En of zo’n trend nu in de lucht hangt of niet, feit is wel dat we, na veel kijken en veel vergelijken, tot de conclusie zijn gekomen dat wij mat mooier vinden. Keukenapparatuur kun je prima thuis uitzoeken, dat scheelt weer tijd in de showroom. Van een groot aantal merken laten we catalogi opsturen. Er zijn leukere dingen te doen dan het bestuderen van de technische specificaties, maar het is wél superbelangrijk. Zo willen wij per se een vaatwasser die muisstil is. Verder letten we uiteraard op het energieverbruik.

Bij de eerste offerte die we laten maken worden alle negatieve opvattingen over de “keukenboerenmaffia” waarheid. Het aanvankelijke bod bedraagt maar liefst € 32.000,-. Nog geen tien minuten later is dat bedrag gezakt naar € 20.000,-. Hoe kan dat? Wat is dit voor verkooptactiek? De keukenleverancier voert de druk op en wil dat we direct een beslissing nemen. Als ik zeg dat ik niet gediend ben van deze manier van zakendoen, verandert zijn attitude: van een woest blaffende boxer in een slijmerig kwispelend schoothondje. Bah. Wegwezen hier.

Bij een andere aanbieder krijg ik een beter gevoel. Tót het moment dat er over geld gesproken moet worden. “Ik kan je nu een prijsgeven die heel scherp is, maar dan moet je wel nú tekenen”, zegt de man. En weer gaan mijn nekharen recht overeind staan. Wat is dat toch voor gedrag? Het gaat verdorie niet over een pakje boter. Ook hij krijgt de opdracht niet. Drie keukenwinkels verder is de lol van een nieuwe keuken inmiddels behoorlijk verdwenen. Maar de tijd begint te dringen, want hoewel de muren van de woning nog niet staan, moeten we al wel weten waar we die muisstille vaatwasser willen hebben. De afvoer moet door de betonnen vloerdelen worden geboord.

Op naar Zaandam, op nog geen kwartier rijden van Amsterdam. Hier vinden we een leverancier die vertrouwen wekt. Iemand die transparant is over prijzen. Met een ingenieus computerprogramma (en niet op dat ouderwetse ruitjespapier) ontwerpt hij onze nieuwe keuken. Prachtig tijdloos design, goede prijs. Geen trucjes of geintjes en nog gratis voor de deur parkeren ook.

Einde citaat columniste Ellen Leijser

Een heel verhaal. Een droevig verhaal maar wie de moeite neemt dit verhaal te analyseren krijgt een schat aan marktinformatie. Ik laat dat graag aan de lezer zelf over. Waar het mij om gaat in deze column is ……is dit een uniek geval? Gaat het hier om een bijzondere situatie die vrijwel nooit voorkomt? Helaas niet! Dit is schering en inslag en komt dagelijks tientallen en misschien wel honderden keren per dag voor. Overdrijf ik? De keukenmarkt is in 5 jaar tijd terug gevallen van circa 275.000 keukens naar zo’n 175.000 en wanneer je dat door 365 deelt worden er dagelijks dus een kleine 500 keukens verkocht. Gezien de vele, zeer vele verhalen op bijv. de consumenten website www.trosradar.nl. en de omzetcijfers van vandaag is de conclusie dat onze branche in een diep, héél diep dal zit snel getrokken.

Een situatie die slechts ten dele aan de economisch slechte tijden valt toe te schrijven. Een situatie waar vreemd genoeg ook niemand iets tegen onderneemt. Wanneer staan de grote leveranciers in de branche eens op om een werkgroep aan het werk te zetten en de branche goed in kaart te brengen. Om daarna een plan met handen en voeten te ontwikkelen om tot verbetering te komen en het imago sterk op te beuren. Of wachten we met z’n allen tot de laatste consument het licht uit doet en de keukenmarkt helemaal ter ziele is?

Als de vakantie voor uw deur staan wens ik u alvast een hele fijne vakantie en bedenk wel dat minstens 75% van de consumenten niet met vakantie is. Dus al lijkt het stiller er zijn nog volop omzetkansen. Het is maar hoe u het aanpakt. Jaagt u ze de deur uit of neemt u de klant serieus

Wilt u reageren mail dan naar bcweijers@amweko.nl